Έχω ψιλοκουραστεί να έρχομαι αντιμέτωπος στα κοινωνικά δίκτυα το φαινόμενο «Δεν θα συμμετέχω στο τάδε Pride γιατί δεν υποστηρίζει τα δικαιώματά μου, γιατί χάνεται η διαφορετικότητά μου, γιατί με ντροπιάζει, γιατί χάνεται η «κανονικότητά» μου (ναι, γιατί και η κανονικότητα περί μιας μορφής διαφορετικότητας πρόκειται)» κτλ κτλ.
Συμμετέχεις στο Pride και διεκδικείς ισότητα. Δεν συμμετέχεις για αυτοπροβολή, δεν συμμετέχεις για να επιδείξεις την κανονικότητά σου, ούτε τη διαφορετικότητά σου. Τη διαφορετικότητα και αντίστοιχα την κανονικότητά σου μπορείς να τη μανιφεστάρεις και πρέπει να την επιδεικνύεις ελεύθερα και περήφανα όλες τις μέρες του χρόνου. Ναι, περήφανα. Γιατί ποιος όρισε ότι δικαιούσαι να νιώθεις περήφανα μόνο όταν κερδίσεις τους Ολυμπιακούς; Ή όταν πετύχεις στις εξετάσεις; Ή όταν πάρεις την προαγωγή; Ή μόνο όταν καταφέρεις αυτό που θεωρείς εξειδικευμένο κατόρθωμα, τέλος πάντων; Απλά και μόνο η ύπαρξη και η επιβίωσή σου σε μια προτυποποιημένη κοινωνία (λέω προτυποποιημένη και δεν λέω ετεροκανονική, και επιτρέψτε μου να έχω τις ενστάσεις μου ως προς την ύπαρξη του «κανονικού», γιατί είμαι της άποψης ότι δεν υπάρχει «κανονικό», υπάρχει όμως ποικίλο), όπου νέοι άνθρωποι τερματίζουν τις ζωές τους καθημερινά γιατί δεν γεννήθηκαν εργοστασιακά έτοιμοι να χωρέσουν σε κουτάκια που άλλοι έφτιαξαν γι' αυτούς – αυτό είναι αν θες (ένα, κάποιο) κατόρθωμα.
Και επανέρχομαι. Στην τελική, πόση χαρά θα λάβεις αν επιδείξεις τη διαφορετικότητά σου μια μέρα μόνο, ενώ τις υπόλοιπες καταπιέζεσαι; Συμμετέχεις στην πορεία υπερηφάνιας για να μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα (στα πλαίσια σεβασμού της ανθρώπινης αξίας) στην καθημερινή σου ζωή.
Δίνεις το παρόν σου και διεκδικείς ίσα δικαιώματα. Εννοείται, πως μέσα στον όχλο θα χαθούν κάποια στοιχεία της διαφορετικότητάς σου. Εννοείται πως ίσως να μη συμφωνείς 100% με τις απόψεις και τα αιτήματα της ομάδας. Στις συλλογικές προσπάθειες και στις ομάδες πάντα παρατηρείται μιας μορφής ομογενοποίηση, όπως επίσης και αρκετές αποκλίσεις ως προς τα διαφορετικά ζητήματα που τίθενται. Όμως πρέπει να είσαι εκεί.
Πρέπει να είσαι εκεί, γιατί αυτό που διεκδικείς είναι αφηρημένοι, γενικευμένοι κανόνες δικαίου, οι οποίοι θα είναι ίσοι για όλους. Διεκδικείς ανάλογη εφαρμογή του νόμου για όλους στα ήδη εγκαθιδρυμένα δικαιώματα, αλλά και στα μελλοντικά που τυχόν θα προκύψουν. Δεν διεκδικείς εξατομικευμένη ρύθμιση. Γιατί δεν είσαι ξεχωριστός. Είσαι εν δυνάμει ισότιμος. Όμως θέλεις και επιδιώκεις να είσαι πραγματικά ισότιμος.
Και αν ακόμα πιστεύεις ότι το Pride δεν υποστηρίζει τα δικαιώματά σου, σκέψου ότι το Pride είναι εργαλείο. Και τα εργαλεία χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους για την επίτευξη ενός σκοπού. Εμείς οι ίδιοι έχουμε την ευθύνη να υποστηρίξουμε τα δικαιώματά μας, αλλά και των άλλων, και έχουμε την ευθύνη να το κάνουμε κάθε μέρα. Δεν έχει σημασία αν είσαι ασeξουαλ, στρέιτ, πανσeξουαλ, αμφισeξουαλικός, γκέι, λεσβία, διεμφυλικός, διαφυλικός, queer, άντρας, γυναίκα, τίποτα από όσα έχουν προαναφερθεί ή/και κάτι άλλο. Σημασία έχει ότι κάποιοι είναι. Και είναι όσο άνθρωποι είσαι εσύ και έχουν θέση στην κοινωνία, όσο έχεις και 'συ. Και διεκδικούν δικαιώματα που στερούνται. Και ίσως εσύ να είσαι τυχερός και να απολαμβάνεις τη δυνατότητα άσκησης αυτών των δικαιωμάτων χωρίς να έχει σημασία αν τα εξασκείς πραγματικά ή όχι, και αυτό από μόνο του για μένα είναι αρκετό για να με ξεσηκώσει από τον καναπέ μου.
Είναι λίγο εγωιστικό να μη συμμετέχεις σε μια συλλογική προσπάθεια γιατί εσένα προσωπικά δεν σε καλύπτει πλήρως. Τι σόι ακτιβιστής θεωρείσαι στην τελική, όταν αγωνίζεσαι μόνο για τα δικά σου δικαιώματα; Τι σόι άνθρωπος θα είσαι όταν περιμένεις να παλέψουν και να διεκδικήσουν οι άλλοι δικαιώματα των οποίων τους καρπούς το πιθανότερο είναι ότι θα επωφεληθείς κι εσύ; Μάλλον δεν θα είσαι άνθρωπος, θα είσαι άνθρωπος-αμοιβάδα. Και αυτό το σέβομαι. Γιατί αναγνωρίζω τη διαφορετικότητα ανάμεσά μας και τη βιοποικιλότητα τούτου του τόπου (βλ. ανωτέρω). Όμως έχω την ανάγκη να σου το θυμίσω.
Πόσο υπέρμαχος της δημοκρατίας και της ισότητας θα είσαι άραγε, αν κάτσεις σπίτι σου επειδή δεν σε αφορά άμεσα; Έχεις το χρέος του ενεργού πολίτη. Και πρέπει να είσαι παρών/παρούσα/παρόν/παρ@.
