Το Tinder το ξέρουμε όλοι, μαζί με δεκάδες άλλες εφαρμογές γνωριμιών, αλλά πίσω στο μακρινό 1965 ήταν πρωτοποριακό να βρίσκεις τον έρωτα μέσα από έναν υπολογιστή.
«Η επιχείρησή μας είναι η ευχαρίστησή μας. Η δική σας ευχαρίστηση είναι η δουλειά μας».
Αυτή η ταμπέλα ήταν έξω από ένα δωμάτιο εστίας στο Χάρβαρντ, που ήταν και η έδρα της εταιρείας που έφτιαξε τη πρώτη εφαρμογή για ερωτικές γνωριμίες.
Η εφαρμογή είχε το κωδικό όνομα Operation Match και αντιμετωπίστηκε σαν μια αμφιλεγόμενη αλλά ταυτόχρονα επαναστική ιδέα.
Η ιδέα ξεκίνησε όταν οι φοιτητές στο Χάρβαντ διαμαρτύρονταν πως δεν έχουν χρόνο να βρούνε σύντροφο, είτε λόγω έλλειψη χρόνου να πηγαίνουν στα πάρτι είτε επειδή οι κοπέλες εκεί ήταν πολύ σνομπ.
Έτσι αποφάσισαν να αφήσουν την "μοίρα" τους στα χέρια ενός υπολογιστή.
Οι συμφοιτητές Jeff Tarr και Vaughan Morrill με ένα σύντομο γκάλοπ, είδαν ότι αυτό το πρόβλημα απασχολεί εκατοντάδες φοιτητές και αποφάσισαν να βγάλουν λεφτά από αυτό.
Η εφαρμογή είχε ένα ερωτηματολόγιο 75 ερωτήσεων σχετικά με τα χόμπι, τα ενδιάφεροντα τους, τον τύπο άνδρα και γυναίκας που τους ελκύει, και από τις απαντήσεις ο υπολογιστής αναλάμβανε να κανονίσει ραντεβού ανάμεσα στις επιλογές του.
Υπήρχαν και περίεργες ερωτήσεις, τύπου αν παίρνουνε οι γυναίκες αντισυλληπτικά χάπια, αλλά σε γενικές γραμμές η εφαρμογή προσπαθούσε να δει αν ταιριάζουν περισσότερο σε κοινωνικό επίπεδο και στην επικοινωνία.
Η εφαρμογή είχε μεγάλη απήχηση αλλά έπεσε θύμα της σeξουαλικής επανάστασης και της απελευθέρωσης στις σχέσεις.