Η Κάλλη Σιαμίδου είναι μια καλλιτέχνιδα που ξεκίνησε ως χορογράφος και δασκάλα χορού από τη Θεσσαλονίκη και συνεχίζει την πορεία της στη Νέα Υόρκη.
Μετά από βραβεία και διακρίσεις της ίδιας και των μαθητών της στους ελληνικούς διαγωνισμούς χορού αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές της και την καριέρα της στη Νέα Υόρκη όπου έγινε μέλος των ομάδων Constellation Chor ensemble και Baila Society με τις οποίες εμφανίζεται στις ΗΠΑ αλλά και στο εξωτερικό σε φεστιβάλ και παραστάσεις.
Kάλλη μίλησέ μας για την καθημερινότητα σου στη Νέα Υόρκη!
Η Νέα Υόρκη είναι όσο ζωντανή όσο την παρουσιάζουν. Η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Όποτε μου το επιτρέπει ο καιρός μου αρέσει πολύ να περπατάω. Πολλές φορές είναι όμορφο ανάλογα με το που πηγαίνω, αν πρέπει να διασχίσω το Central Park, μέσα σε δευτερόλεπτα νιώθω πως δεν είμαι πια στην πόλη!
Το καλύτερο κομμάτι της Νέας Υόρκης για μένα είναι η έντονη παρουσία των τεχνών. Υπάρχουν εκθέσεις, παραστάσεις, συναυλίες και event κάθε μέρα. Μπορείς να βρεις πράγματα να κάνεις οποιαδήποτε μέρα και στιγμή!
Σαν καλλιτέχνιδα κι εγώ έτσι έχω την ευκαιρία να πάρω μέρος σε πρωτότυπες και μεγάλες συνεργασίες. Για παράδειγμα το Σεπτέμβριο πήρα μέρος στην παγκόσμια πρεμιέρα του έργου Filament της βραβευμένης συνθέτριας Ashley Fure σε συνεργασία με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης στο ιστορικό David Geffen Hall του Lincoln Center.
Φωτογραφία: Isaiah Tanenbaum
Η Constellation Chor στο Judson Memorial Church Marisa
Michelson’s Desire | Divinity project
Ήταν ένα πολύ μοντέρνο κομμάτι μουσικής μέσα σε έναν αυστηρά κλασσικό χώρο. Μια επαναστατική κίνηση στον παγκόσμιο χώρο της μουσικής που επηρεάζει όλο τον κόσμο όταν συμβαίνει σε αυτό το κέντρο πολιτισμού.
Αυτή η εμπειρία ήταν πολύ ξεχωριστή και άγγιξε πάρα πολύ κόσμο που ήρθε να μας παρακολουθήσει!
Πόσο εύκολο ήταν να προσαρμοστείς;
Οι ρυθμοί είναι πολύ έντονοι εδώ! Ευτυχώς η μουσική και ο χορός πιάνουν το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας μου οπότε είμαι σε πρόβες και όμορφους χώρους, και αυτή είναι μια συνειδητή επιλογή που έκανα από την εφηβεία μου. Όπου κι αν βρεθώ λοιπόν στον κόσμο ξέρω πως μέσω της τέχνης θα γνωρίσω όμορφους ανθρώπους και θα μπορέσω να επικοινωνήσω μαζί τους σε βάθος.
Με το που έφτασα κατάλαβα ότι η Νέα Υόρκη έχει ανθρώπους από κάθε γωνιά του πλανήτη! Αυτό ήταν κάτι που ενώ είχα ξαναζήσει στα ταξίδια μου, τώρα έγινε η καθημερινότητά μου.
Φωτογραφία: Alexander Mejía
Ashley Fure's Filament στη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης / Lincoln Center
Το απολαμβάνω πολύ γιατί μαθαίνω καινούργια πράγματα και ταυτόχρονα η τέχνη μας γίνεται πιο πλούσια όταν δουλεύουμε όλοι μαζί κι ο καθένας μας βάζει και κάτι μικρό δικό του. Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ, η ισορροπία του να γνωρίζεις από που είσαι και να κουβαλάς τις παραδόσεις σου αλλά ταυτόχρονα να είσαι ανοιχτός και να έχεις όρεξη να μάθεις τις παραδόσεις άλλων λαών.
Έχεις συμβουλές για όσους θα ήθελαν να δοκιμάσουν την τυχη τους εκει;
Το πιο βασικό πράγμα θα έλεγα πως είναι να είναι τολμηροί. Πολλά διαδικαστικά πράγματα φαίνονται βουνό όταν τα ακούς αλλά είναι πολύ πιο εύκολα όταν ξεκινήσεις να τα κάνεις.
Υπάρχουν πάντα λύσεις και επιλογές για όλους. Επίσης η απόσταση φαντάζει μεγάλη! Στις μέρες μας όμως είναι εύκολο να «πεταχτείς» στην Ελλάδα για κάποιες μέρες!
Το τελευταίο που έχω να προτείνω είναι να έχουν εμπιστοσύνη στο ποιοι είναι και τι έχουν κάνει στη ζωή τους.
Και ειδικά για τους καλλιτέχνες. Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις και είσαι αφιερωμένος ολοκληρωτικά σ´αυτό, όπου κι αν βρίσκεσαι στον κόσμο μπορείς να κάνεις όμορφα και σημαντικά πράγματα. Η ειλικρίνεια και η εργατικότητα στην τέχνη είναι πολύ σημαντικά στοιχεία και δεν έχουν γεωγραφικά σύνορα!
Φωτογραφίες Terry Mathis
