Η πρωτοφανής απόφαση της Μάργκαρετ Θάτσερ και η αποφασιστικότητά της να πάρει δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του χουλιγκανισμού στα γήπεδα της Βρετανίας έμεινε στην ιστορία. Είτε πρόκειται για έναν βολικό μύθο είτε όχι, το γεγονός είναι ότι χρειάστηκαν δύο τραγωδίες και ο θάνατος 39 ατόμων με αγγλική υπογραφή για να πάρει πάνω της την ευθύνη η τότε πρωθυπουργός και να προχωρήσει στις αυστηρότερες τομές στην ιστορία του ποδοσφαίρου και λίγα χρόνια μετά να αλλάξει μια για πάντα τη διεθνή εικόνα της χώρας.
Η Premier League θεωρείται από πολλούς το κορυφαίο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στον κόσμο. Προσφέρει θέαμα στους φιλάθλους, πολλά χρήματα στους συλλόγους, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που παραδέχονται την άψογη στάση και συμπεριφορά των οπαδών στα γήπεδα.
Η μαύρη περίοδος του βρετανικού ποδοσφαίρου γράφτηκε την περίοδο 1979-1990, όταν το αγαπημένο άθλημα των Βρετανών μαστιζόταν από συχνά κρούσματα χουλιγκανισμού, αιματηρά επεισόδια και συμπλοκές, για να σημαδευτεί ανεπανόρθωτα τα γεγονότα στο Heysel το 1985 και το Hillsborough το 1989, που στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 130 ανθρώπους. Πρωταγωνιστές και στους δύο αγώνες ήταν οι οπαδοί της Λίβερπουλ.
Το χρονικό
Στις 29 Μαΐου του 1985 γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στο στάδιο Heysel στις Βρυξέλλες, Λίβερπουλ και Γιουβέντους θα αγωνίζονταν σε έναν από τους πλέον ενδιαφέροντες τελικούς για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης. Περίπου μία ώρα πριν από την προγραμματισμένη έναρξη του αγώνα, οι οπαδοί της αγγλικής ομάδας παραβίασαν ένα κιγκλίδωμα που τους χώριζε από τους φίλους της Γιουβέντους, οι οποίοι οπισθοχωρούν προς έναν τοίχο. Όσοι βρισκόταν κοντά στον τοίχο συνεθλίβησαν από την πίεση χιλιάδων κόσμου. Ο τοίχος τελικά κατέρρευσε. Ο τραγικός απολογισμός ήταν ο θάνατος 39 ανθρώπων και ο τραυματισμός περισσότερων από 600.
Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας πρόλαβε την UEFA και ανακοίνωσε τον πενταετή αποκλεισμό των βρετανικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, απόφαση που η Μάργκαρετ Θάτσερ υποστήριξε με οποιοδήποτε πολιτικό κόστος. Μόνο η Λίβερπουλ αποκλείστηκε για έξι χρόνια, καθώς υπαίτιοι για την τραγωδία ήταν οι οπαδοί της.
«Πρέπει να καθαρίσουμε τον χουλιγκανισμό και θα περάσουμε ξανά τη θάλασσα για να παίξουμε σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μόνο αν και όταν τελειώσουμε με αυτό το πρόβλημα», είχε πει τότε η Θάτσερ και σε συνεννόηση με τις ποδοσφαιρικές ομάδες ζήτησε να τοποθετηθεί κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης στις κερκίδες των βρετανικών γηπέδων. Μάλιστα, είχε φτάσει στο σημείο να προτείνει τη χρήση ηλεκτροφόρων φρακτών στα γήπεδα, κάτι που τελικά δεν εισακούστηκε.
Η τραγωδία του Hillsborough στο Σέφιλντ ήρθε μόλις δύο μέρες μετά την απόφαση της UEFA να δώσει συγχωροχάρτι στις αγγλικές ομάδες για τα γεγονότα του Heysel. Ένας ακόμα τραγικός απολογισμός γράφτηκε στην ιστορία: 96 αδικοχαμένοι οπαδοί. Στο Hillsborough η τραγωδία οφειλόταν σε υπεράριθμους θεατές και όχι σε επεισόδια, όμως απέδειξε με σκληρό τρόπο ότι κάποια γήπεδα ήταν πραγματικές παγίδες θανάτου, όπως και ο αριθμός των όρθιων οπαδών στις εξέδρες δεν μπορούσε να ελεγχθεί.
Οι κανόνες που επέβαλε η Θάτσερ μετά και από αυτήν την τραγωδία ήταν πολύ αυστηροί, με πολύ σκληρές τιμωρίες για τους παραβάτες, που περιελάμβαναν ακόμα και φυλάκιση ενός μήνα ή την πληρωμή ενός πολύ μεγάλου προστίμου.
Τι προέβλεπε το νομοσχέδιο «Πράξη για τους Θεατές του Ποδοσφαίρου» («Football Spectators Act»)
Το νομοσχέδιο με το όνομα «Πράξη για τους Θεατές του Ποδοσφαίρου» («Football Spectators Act») τέθηκε σε εφαρμογή το 1989 και προέβλεπε:
- την κατάργηση των θέσεων για όρθιους θεατές,
- την υποχρεωτική χρήση των καμερών στα γήπεδα,
- την απαγόρευση πώλησης αλκοόλ στα γήπεδα,
- την υποχρεωτική έκδοση κάρτας φιλάθλου από τους συλλόγους, και
- την πλήρη ενημέρωση των συλλόγων για την ταυτότητα των μελών κάθε λέσχης τους.
