«Αυτό και μόνο αυτό νιώθω για το είδος μου, με τα τελευταία περιστατικά κακοποίησης ζώων που βλέπουν τελευταία το φως της επικαιρότητας.
Περιστατικά άγριας βαναυσότητας, με δίποδα κτήνη να πολτοποιούν κεφάλια μικρών σκυλιών και ανθρωπόμορφα τέρατα να λιώνουν ζωντανά αθώα αδέσποτα με τη βοήθεια χαρτοκόπτη.
Και αναρωτιέσαι πώς γίνεται αυτό;
Πώς μπορούν αυτοί οι άθλιοι άνθρωποι να αντιστέκονται σε κάθε ψήγμα συγκίνησης ευαισθησίας και οίκτου και να προβαίνουν σε στυγνές δολοφονίες ψυχών.
Έναν πολιτισμό τον καταλαβαίνεις καλύτερα από τον τρόπο που οι άνθρωποί του φέρονται στα ζώα. Λένε.
Και έχουν δίκιο.
Οι Έλληνες έχουμε πρόβλημα.
Έχουμε έλλειψη παιδείας, μόρφωσης, καλλιέργειας. Δεν κατανοούμε, πως το να σεβόμαστε κάθε μορφή ζωής είναι υποχρέωσή μας και όχι επιλογή.
Μέχρι στιγμής, η φιλοζωία είναι επιλογή, και για μερικούς στάση ζωής.
Δυστυχώς όμως η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρεί και χαρακτηρίζει περιττή την αγάπη για τα ζώα και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων αυτών και επαναπαύονται σε φτηνές δικαιολογίες τύπου «εδώ πεθαίνουν παιδιά», «ο κόσμος δεν έχει δουλειά και πεινάει», «κοίτα να σώσεις πρώτα τους ανθρώπους».
Αλλά δεν είναι έτσι.
Αυτοί οι ίδιοι που σκοτώνουν, κακοποιούν και κακομεταχειρίζονται τα ζώα, είναι οι πρώτοι που θα κάνουν το ίδιο στους ανθρώπους και οι τελευταίοι που θα βοηθήσουν όταν τους ζητηθεί.
Γιατί η ευαισθησία, η ενσυναίσθηση και η φροντίδα πηγάζουν από ψυχές καλλιεργημένων ανθρώπων και αυτοί δεν κάνουν διακρίσεις, αλλά σέβονται και αναγνωρίζουν όλα τα είδη ζωής...
Το μόνο ευχάριστο και παρήγορο απ' όλα όσα παρακολουθώ σχετικά τις τελευταίες ημέρες, είναι η εξαγρίωση του κόσμου και η πρόθεσή του να καταδικάζει τέτοια γεγονότα και τέτοιους αλήτες, όπως ο γελοίος της Εύβοιας, ο Κώστας Λιάπης, που σακάτεψε μέχρι θανάτου μπροστά στα μάτια θαμώνων της βρωμοψησταριάς του ένα μικρό κουτάβι.
Ή όπως το λαθροβίωτο κήτος της Κύπρου, που σκότωσε ένα περιλανώμενο σκυλάκι για να μην ενοχλεί τους πελάτες του σιχαμένου κατά τα άλλα ξενοδοχείου της.
Ο κόσμος έχει αρχίσει να ξυπνάει.
Επιτέλους.
Και να καταλαβαίνει πως η φιλοζωία διδάσκεται και μεταγγίζεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και οφείλουμε όλοι να συμβάλουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, σε αυτό».
