Τα καθιερωμένα υπερπολυτελή χιονοδρομικά κέντρα με τα σαλέ και τα λιφτ φαίνεται πως αρχίζουν να χάνουν το κοινό τους, καθώς πολλοί από τους λάτρεις του σκι προσανατολίζονται σε νέους, εναλλακτικούς προορισμούς, όπως η πλαγιά Bamyan στο Αφγανιστάν.

Ολοένα και περισσότεροι Δυτικοί, που αποζητούν μια καινούργια πρόκληση να αντεπεξέλθουν, καταφθάνουν κάθε Φεβρουάριο και Μάρτιο στις παρθένες πλαγιές του Αφγανιστάν, με το ξηρό χιόνι και τις γρήγορες διαδρομές. Φυσικά, ξεχάστε τα σαλέ και τις ανέσεις. Αν κάποιος θέλει να οργώσει το Bamyan, θα χρειαστεί μια ώρα για να το ανέβει με τα πόδια και μόλις 2 λεπτά για να κατέβει. Οδηγός της περιοχής εκεί είναι ο 24χρονος Alishah Farhang, ο οποίος πριν μερικά χρόνια ούτε που γνώριζε τι είναι το σκι.

Γεννημένος σε ένα χωριουδάκι εκεί, ήταν βοσκός στο οικογενειακό κοπάδι, όταν ξαφνικά γνώρισε έναν Ιταλό σκιέρ που είχε βρεθεί στα μέρη του, στα πλαίσια μιας φιλανθρωπικής αποστολής.

Ο νεαρός Alishah αμέσως λάτρεψε το άθλημα, το οποίο, όπως είπε, ήταν κάτι που έβγαινε φυσικά από μέσα του. Όσο επικίνδυνο κι αν είναι το σκι, ο Ali δηλώνει πως δεν το φοβάται, μιας και, μεγαλώνοντας στο Αφγανιστάν, η έννοια του φόβου έχει άλλες διαστάσεις γι' αυτόν. Γι' αυτό άλλωστε και είναι τόσο καλός σκιέρ, γιατί τίποτα δεν μπορεί να τον συγκρατήσει.

Πλέον, ο Ali μαζί με κάποιους ακόμα ενθουσιώδεις και ταλαντούχους συμπατριώτες του δουλεύουν σαν οδηγοί για σκι στην περιοχή και υποδέχονται κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερους επισκέπτες. Ακόμα και οι ντόπιοι έχουν λατρέψει το άθλημα και φτιάχνοντας αυτοσχέδια πέδιλα από ξύλο, γλιστρούν στις πλαγιές!